Bij zijn 25 deelnames bestuurde Eric veel uiteenlopende en uitzonderlijke bolides, gaande van toerwagens van BMW en Opel tot exclusieve GT’s van merken als Ferrari, Lister, Saleen of Maserati. Welke bolides waren voor Tintin de meest opmerkelijke?
(Foto’s: © David Noels & SRO)
“Sinds mijn debuut heb ik bijna elk jaar met topwagens gereden wat natuurlijk fantastisch was. Ik ga het wat eenvoudiger maken en de moeilijkste, de gemakkelijkste en de meest competitieve uit de GT-periode opsommen. In GT was de Lister de moeilijkste. Het was de meest ruwe GT die ik ooit in handen had, met een motor die veel vibraties gaf. De wagen was heel moeilijk te besturen, maar tegelijk ook geweldig.
“De gemakkelijkste om mee te rijden was de Saleen. Je kon met de S7 echt in alle vertrouwen aanvallen. De Maserati MC12 vond ik de meest fantastische wagen. Op vlak van de mogelijkheden van de setup en de opvolging door de ingenieurs was het echt top. Vitaphone was een zeer georganiseerd team en ook de ondersteuning van Maserati was geweldig.”
“Nu ik er bij stilsta, moet ik ook de AF Corse Ferrari F430 uit 2010 vermelden. Deze was ook speciaal. We konden winnen, maar een Audi spinde en raakte de Ferrari hard. Ik zat zelf aan het stuur toen het ongeval gebeurde en het was echt een enorme impact. We naderden een tragere Porsche bij de huidige Paul Frère-bocht. De Audi-rijder probeerde rechts voorbij te gaan, wat me verbaasde, en ik nam de gewone lijn. De Porsche dwong de Audi op het gras en hij spinde dwars voor de Porsche en raakte me hard in de flank. We verloren toen een wedstrijd die we hadden moeten winnen want de Ferrari was echt top. Ik was enorm teleurgesteld, maar het was een heel positieve ervaring om met AF Corse samen te werken.”
Heb je nog een anekdote?
“In 1987 werd tijdens het weekend van de 24 Uur van Francorchamps ook een wedstrijd om het DTM in het Duitse Wunstorf gereden. Ik werd op zondag derde in de DTM-wedstrijd en toen we nadien met het vliegtuigje terug in België aankwamen, wisten we niet wie de 24 Uur gewonnen had. Er opende iemand de deur van het toestel en we vroegen het hem onmiddellijk. Hij wist enkel dat het een BMW was, maar ook toen ik de namen van mijn teamgenoten, Theys en Martin, liet vallen wist hij het nog niet. Mijn vrouw riep plots ‘van de Poele’. Ja zei hij, die heeft gewonnen. Ik heb dus in Bierset vernomen dat ik de 24 Uur van Francorchamps had gewonnen. In de regen en zonder toeschouwers was het maar een raar moment om te vernemen dat je je eerste zege in de 24 Uur hebt behaald. We zijn dan in de auto gestapt. Toen ik de autosnelweg verliet in Francorchamps hield de politie mij tegen. Er is een autosportwedstrijd en het is hier enkelrichting, riep de agent. Ik weet het, ik heb net gewonnen, antwoordde ik. Ik reed door en tegen de richting in. Ik heb mijn wagen geparkeerd in het centrum van Francorchamps en ben dan samen met mijn vrouw beginnen lopen, maar toen ik in de paddock was, keerde iedereen al terug van de persconferentie. Toen ik aan de pitboxen aan Eau Rouge aankwam, werd ik door mijn team toegejuicht. Ik werd in een rolstoel, die er stond, gezet en ze kieperden me in het vijvertje met fontein, want het was een traditie voor de winnaars om daar een duik te nemen. Ik was zo moe, maar het was formidabel! Het was toen echt een bizar weekend door die combinatie van de 24 Uur en de DTM-wedstrijd.”
Je hebt nu 25 deelnames op je palmares staan, maar zit er nog een 26ste in?
“Natuurlijk wil ik nog een 26ste keer aan de start komen want ik hou van deze wedstrijd, maar ik ben Bronze en van een rijder met dat statuut wordt verwacht dat hij een budget aanbrengt. Het is ook moeilijk om in het huidige tijdperk enkel de 24 Uur van Spa te rijden omdat de race deel uitmaakt van de uithoudingswedstrijden van GT World. Ik heb nog steeds zin om deel te nemen, maar dan liefst in een combinatie die vooraan kan meedoen. Mocht er iemand een voet breken net voor de 24 Uur, ik ben klaar! Ik wou in het verleden altijd een keer extra deelnemen om het gevoel van het gemiste podium van ’87 te compenseren.”
