Spa 24 – interview Eric van de Poele (deel 2): succes met de Maserati MC12 van Vitaphone

In 2001 maakten de toerwagens plaats voor GT’s. Drie jaar later werd Eric teamgenoot van Michael Bartels in een Saleen en dit zou leiden tot een uiterst succesvolle samenwerking met drie overwinningen en een tweede plaats met Vitaphone Racing.

(Foto’s: © David Noels & SRO)

Hoe was het om bij een team als Vitaphone te rijden waar je niet het volledige FIA GT kampioenschap afwerkte maar waarmee je wel telkens de 24 Uur van Spa betwistte?

“Dat was zeker niet makkelijk. In die tijd had ik de luxe om voor de 24 Uur van Spa meerdere opties te hebben dankzij het feit dat ik een voormalig winnaar was en ook een verleden in de F1 had. In mijn tweede jaar met een Saleen was Michael Bartels mijn teamgenoot en toen reden we al onder de Vitaphone-banner. Voor 2005 twijfelde Michael tussen Saleen en Maserati. Ik heb hem toen overtuigd. Ik zei dat hij niet mocht twijfelen en resoluut voor Maserati moest kiezen. Ik had met ALD Automotive toen een sterke partner die me ook in dit avontuur bijstond.

“Het was echter ook een voordeel om in een goed gerodeerd team te komen dat alles perfect voorbereidde. Je moet in zo’n ploeg wel direct een goed niveau halen, en dat is voor mij altijd prima gelukt en ik heb me telkens ook uitstekend kunnen integreren. Alles werd samen besproken. Het was echt heel professioneel. Ik apprecieerde enorm dat Michael Bartels het team goed wist te leiden en tegelijk rijder was. Het is zo al moeilijk om één van die twee taken goed uit te voeren en hij slaagde erin om ze beide perfect te combineren. Dat was echt een meerwaarde. Het was een formidabele periode en een heel mooie herinnering! Michael en ik omhelzen elkaar nog steeds als we elkaar tegenkomen.”

Ook de nacht is een belangrijk en magisch onderdeel van een etmaalrace. Hoe sta jij tegenover het racen in het donker?

“De koplampen zijn nu natuurlijk beter dan vroeger en tegenwoordig wordt het circuit ook meer verlicht. In het donker rijden was zwaar, maar natuurlijk minder zwaar dan voor zij die nog op het oude circuit raceten en dit deden met twee rijders per wagen. Dat was echt ongelofelijk! Ik heb er zelf altijd van gehouden om ’s nachts te rijden en er nooit problemen mee gehad. Ook nu heb ik er geen moeite mee.”