De afspraak met Sarah Bovy, de 35-jarige Luikse die aan haar vierde 24 uur van Le Mans toe is, vindt enkele uren voor de Hyperpole plaats, waar we de snelle dames niet terugzien. Het team van Iron Dames kwam woensdagavond enkele honderdsten van een seconde te kort om de top acht binnen te sluipen en het trio Gatting-Frey-Bovy zal dus zaterdag als negende van start gaan in de klasse LM GT3.
Foto: ACO/DPPI en Joost Custers
Sarah Bovy oogt scherp en klaar voor haar vierde deelname, met een derde verschillende wagen. In de voorbije drie seizoenen deed ze het tweemaal met de Iron Dames Ferrari 488 GTE, eenmaal met de Porsche 911 RSR en dit jaar dus met de Lamborghini Huracan LM GT3 en niet langer op Michelin, maar op GoodYear.
Wat betreft de banden is Sarah Bovy er relatief gerust in. “Onze banden zijn veel minder een probleem dan het rubbervraagstuk van de hypercars”, legt ze uit. “GoodYear heeft echt goed werk geleverd voor een eerste seizoen in de competitie en ook het probleem van de bandenwarmers speelt veel minder voor ons. De banden van GoodYear hebben meer uithouding en zijn makkelijker op temperatuur te brengen. Hoeveel stints we gaan rijden, is nog de vraag, maar de relatief lage temperaturen zijn uiteraard wel een voordeel. Bovendien zijn de banden heel consistent en dat maakt dat ze aangenaam zijn om mee te rijden. Er zijn echt merken op de markt die niet dezelfde kwaliteit leveren… Wat de bandenkeuze betreft, wordt voor het raceweekend beslist met welke compound we rijden en dus is dat ook geen punt van discussie.”
Een punt waar Sarah Bovy en haar teamgenoten wel over wakker liggen, is het snellere verkeer en de houding van sommige van de hypercar-rijders.
“Je voelt echt dat het veld van de hypercars meer onder druk staat. Heel wat van die rijders willen zich tonen in hun ronde, ze willen laten zien dat ze er staan. Nu goed, wij zouden hetzelfde doen in hun plaats. En als je dan al ‘scherp’ rijdt in een ronde waar het echt nodig is, ok, dan begrijp ik het, maar er zijn momenten waar een bepaald gedrag niet nodig is. Een bepaald agressief niveau is begrijpelijk, maar soms is het gewoon een gebrek aan respect. Het is niet omdat we met een GT3 rijden, dat we minder racen. Le Mans is een samengaan van verschillende types van wagens en dat is altijd zo geweest. Dat zal zo blijven en dus moet je het juiste evenwicht vinden in het samenleven op de piste van de verschillende klassen. Het is een zaak van de juiste mentaliteit, van hoe je de race benadert.”
Wordt daar dan niet over gepraat met de wedstrijdleiding?
“Er is al gepraat na Spa naar aanleiding van de verschillende incidenten tijdens de race in de Ardennen, waar diverse GT3’s het slachtoffer van aanrijdingen werden, kijk naar wat met WRT is gebeurd. De wedstrijdleiding is er zich bewust van, ze werkt er ook aan, ze communiceert er ook over, maar misschien moeten de straffen wat harder zijn. Herinner je wat er vorig jaar in Sebring gebeurd is. Een Cadillac veroorzaakt een aanrijding met een Porsche 911, de Porsche kan niet aan de race deelnemen en de Cadillac krijgt een stop&go van enkele minuten tijdens een vrije training… De straffen moeten harder zijn.”
Dat de Hyperpole gemist werd, was uiteraard een ontgoocheling, maar de Iron Dames relativeren ook: “Of je hier nu negende start of een paar rijen hogerop, dat maakt op zich niet zo veel uit. De polepositie is uiteraard heel leuk, goed voor je ego ook, maar sportief voor de race is het allemaal relatief. Bovendien wordt er regen voorspeld, dus we geven afspraak zondag om 16u00 en het is dan dat we er willen staan.”
Opvallend, voor het gesprek met Sarah Bovy konden enkele jonge kinderen ook hun vragen aan de drie Iron Dames stellen:
“Ons project is veel breder geworden, want met ‘Every dream matters’, gaan we buiten de vrouwen in de autosport en verder dan de sport zelf. Iedereen heeft dromen en deze kinderen uit een lokale lagere school hebben hun dromen op onze wagen mogen zetten. Ze hebben ook een bezoek aan de box gebracht en blijven nu lunchen. We dragen de autosport zo ook naar de volgende generatie uit. We hebben een rol als ambassadeur en het zorgt voor een soort van zingeving bij dat wat we doen.”
