Eindelijk! Na meer dan 3 maanden wachten en twee afgelaste wedstrijden door het aanhoudende regenweer in Arendonk, was het Belgisch kampioenschap Rallycross toe aan zijn tweede wedstrijd. Daarvoor trok het peloton naar het Nederlandse Valkenswaard. Op het Eurocircuit werd een drukke tweedaagse afgewerkt met ruim 160 teams aan de start, want de meeting telde mee voor het Nederlands, Duits en Belgisch kampioenschap. Met zoveel starters was het vaak lang wachten voor de deelnemers tussen de heats en finales, maar het zonnige weer maakte veel goed.
(persbericht, foto’s J Dingenen)
Bij de Mini Buggy’s stonden er maar liefst 29 piepjonge rijders aan de start. Op het Eurocircuit wordt voor hen een speciale, kortere omloop geprepareerd, zodat de jongens en meisjes wat meer stuurwerk hebben. Ze zorgden voor spektakel in de finale, want vlak na de start ging Yenz Leysen spectaculair over de kop. De 8-jarige zoon van Davy Leysen leek zijn kans op een beker verkeken te hebben, want aan de herkansing mocht hij niet deelnemen omdat een velg gebroken was bij zijn koprol. Ferre Selleslagh was de snelste bij de tweede poging, maar tot ieders verrassing volgde er opnieuw een herstart omdat de organisatie niet tijdig had aangegeven dat de laatste ronde werd ingezet. Bij de derde poging was Yenz Leysen wel opnieuw van de partij. Na een mooi duel met Jasper Achten, pakte hij de zesde plaats, goed voor een beker. De koprol was meteen vergeten. Vooraan reed de Nederlander Daan Spies weer een prima finale. Hij passeerde leider Ferre Selleslagh, die tweede werd, voor Julien Reints en Colin Snoeys.
In XC Junior kreeg Thymeo Dor, de winnaar van de eerste wedstrijd, het gezelschap van Tom Devleeschauwer en van de 12-jarige Antoine Nicolay. De piepjonge coureur uit MalmĆ©dy debuteerde in Cross Car, ontdekte het Eurocircuit en reed knap naar de overwinning met zijn gloednieuwe Camotos Rapace, die pas deze week klaar was. “Ik voelde me meteen goed op het Eurocircuit. De starts gingen goed en ik heb de finale beheerst gecontroleerd,” vertelde de jonge knaap.
In de KC Cup zagen we het tegenovergestelde, want, net zoals vorig jaar, ging de overwinning naar de ervaren Pascal Wathelet. De 53-jarige piloot, die won voor Germain Dewey en Jean Degreef, genoot op het Eurocircuit: “Ik vind dit een fantastisch circuit, met snelle bochten. Bovendien was de organisatie weer feilloos. 160 teams aan de start, maar alles is heel vlot verlopen! Bravo.”
Bij de Superbuggy’s stond er opnieuw geen maat op Mark van Eyken, die in Mettet met een kapotte krachtbron moest opgeven. RenĆ© van Roy werd tweede, voor Kenny van den Vonder en John Versluys.
In de categorie XC Senior was Kobe Pauwels, winnaar van de openingswedstrijd, niet van de partij wegens andere verplichtingen in de racerij. In de heats bleek meteen dat de tijden erg dicht bij elkaar lagen. Romuald Demelenne en Kyandro Van de Vivere, domineerden de reeksen, voor de erg jonge Lucas Cartelle en routinier Ronnie Grauwels. In de eerste halve finale ging het echter fout voor Lucas Cartelle, die met zijn Will’oz van de baan ging op het onverhard na de joker. De youngster moest opgeven.
Kyandro Van de Vivere reed sterke reeksen, waarbij duidelijk was dat zijn gebroken hand, een gevolg van zijn crash in Mettet, goed hersteld was. Maar, in de finale maakte hij geen te beste start, waardoor hij verrast werd door Ronnie Grauwels, Eric Borguet en Jari van Hoof. Vooraan stond er echter geen maat op Romuald Demelenne, de kopman van LifeLive in zijn TN11: “We hebben recent een testdag afgewerkt samen met David MĆ©at en dat werk heeft zijn vruchten afgeworpen. David heeft me veel geleerd over het afstellen van de schokdempers. Vandaag waren onze starts bijzonder efficiĆ«nt en dat heeft het verschil gemaakt.”
Ronnie Grauwels was erg tevreden met zijn tweede plaats, voor Eric Borguet, die de Camotos Rapace steeds beter onder de knie heeft. “Weet je, ik ben al wat ouder dan die jonge gasten. Dan doet het deugd om nog eens te kunnen bewijzen dat we nog mee kunnen strijden met de snelsten.”
In RX3 stond er het ganse weekend geen maat op Yenthe Putzeys met zijn Opel Corsa. In de reeksen was hij drie keer de snelste, twee keer voor Yves Teelen en een keer voor Nick Vanalken. Bij de start van de finale ging het maar nipt goed, want bijna ging Nick Vanalken buitenom met zijn VW Polo. Putzeys en Vanalken raakten elkaar even en Putzeys nam de leiding om die niet meer af te staan. Yves Teelen, die de openingswedstrijd miste omdat zijn Peugeot niet klaar was, werd tweede, voor Davy Van den Branden in zijn Citroƫn DS3.
“Ja, dit was opnieuw een perfect weekend,” vertelde Yenthe Putzeys. “Maar, makkelijk was de zege zeker niet. Eerst moest ik mijn lijn verdedigen tegen Nick Vanalken en daarna zette Yves Teelen me voortdurend onder druk.”
Bij de Supernationals -2000 werden de drie snelste tijden in de heats gedeeld door Peter van de Wege, Steve Volders en Martijn Vanhove, met Nick Neyens die in zijn Escort op korte afstand volgde. De eerste halve finale werd gedomineerd door Steve Volders in zijn Volvo C30, voor Louis de haas en Nick Neyens. “We hebben de Volvo deze winter volledig gestript en opnieuw opgebouwd. Er werd ook een nieuwe motor gemonteerd. De auto voelt heel goed aan, zeker nadat ik vanaf de tweede heat met nieuwe banden reed,” vertelde Steve Volders.
In de tweede halve finale werd Peter van de Wege verrast door de BMW van Martijn Vanhove en de Limburger herhaalde zijn schitterende start in de finale. Vanhove werd nog opgejaagd door Steve Volders, maar hij liet geen steek vallen. Voor de derde plaats werd een pittig duel uitgevochten tussen Nick Neyens en Peter van de Wege. Die zette zijn Toyota binnendoor op het onverhard, maar Neyens klapte de deur dicht, waardoor ze beiden moesten opgeven. Jordy Putzeys profiteerde om de derde plaats te pakken.
Bij de Supernationals +2000 was kampioen Kristof Bex net iets sneller dan Yorick Maeyninckx, die hem rondenlang bleef opjagen. Bart Bel, die met twee verschillende BMW M3’s zowel de Belgische als de Duitse wedstrijd reed, eindigde op de derde plaats, voor Ludo Triekels en Roel Verhoeven.