Koen Wauters, Kurt Keysers en met hen heel het Feryn Dakar Sport Team kunnen de derde etappe van de Rally van Marokko afvinken. In die etappe eindigden Koen en Kurt 76e van algemeen en 29e wagen. In de stand zijn ze 65e algemeen en 28e wagen. Een beter resultaat had gekund, was het niet dat fesh fesh Koen Wauters verraste.
(persbericht/foto: Simon Bauchau)
Na een lange verbindingsrit richting start begonnen Koen Wauters en Kurt Keysers tegen een strak tempo aan de etappe waarna er een flinke terugval was daar waar off-road, duinen en droge rivierbeddingen hun intrede maken. Het venijn van dat verraderlijke gedeelte zat hem in de staart: fesh fesh! Het is iets wat menig rijder doet huiveren. Het opgeworpen zand zorgt voor een soort van zandwolk die de zichtbaarheid tot quasi nul herleidt. Vergelijk het met een pak bloem dat je uitschudt, een enorme wolk veroorzaakt en je totaal niets ziet. “We waren echt goed van start gegaan. Ik voelde zelf ook dat ik nog twee dagen, zoals ook verwacht, op tempo kwam”, blikt Koen Wauters terug op de etappe van woensdag. “In het off-road gedeelte ging het ook goed tot ik me liet verrassen door fesh fesh. Je zag geen hand voor de ogen. Zichtbaarheid nul! De sporen van de wagens en vrachtwagens waren zo diep dat we met de buik plat op de bodem vast kwamen te zitten. Met de hulp van de zandplaten zijn we eruit geraakt. Elke keer de lengte van één plaat, vijf keer na elkaar. Een halfuur later waren we opnieuw vertrokken.”
Intussen was Koen Wauters door andere rijders voorbijgestoken en begon hij op zijn beurt aan een inhaalrace die even stokte in de duinen. “Wanneer je een duin oprijdt dan is het altijd een strijd om boven te raken en in één ruk die kam te nemen. Je weet echter nooit wat er achter die duin ligt”, zegt Koen Wauters. “In dit geval een grote hoop kamelengras die niet meer te ontwijken was. We zijn er links vooraan vol op gereden waarna de wagen net niet op zijn rechterkant ging. Met één wiel nog op de grond ben ik vol op het gas gaan staan in de hoop dat we op die manier ons los zouden kunnen maken wat uiteindelijk ook lukte. We hebben dan nog snel een wiel vervangen en zijn opnieuw verder gereden. Op weg naar de finish hebben we nog een pak tragere deelnemers opgepikt. Het was een mooie etappe maar het had beter gekund en gemoeten.”