Vier dagen lang werd de rijke historie van Porsche in de autosport gevierd op het circuit van Laguna Seca tijdens de Porsche Rennsport Reunion. Het evenement, dat voor de zevende keer gehouden werd, was een van de hoogtepunten van de jubileumfestiviteiten rondom het 75-jarig bestaan van Porsche als sportwagenmerk. In totaal 91.000 bezoekers zorgden voor een uitverkocht huis.
Tekst: René de Boer – Foto’s: © Rebocar en Porsche
“Weet je wat zo mooi is? Hier komen tienduizenden mensen van over de hele wereld bij elkaar, met allemaal verschillende achtergronden, iedereen met zijn of haar eigen verhaal. Maar wat al die mensen verbindt, is de gemeenschappelijke passie. Voor Porsche, voor de autosport, voor de historie. Over alle grenzen heen, alle generaties. Dat is toch geweldig?” Jacky Ickx geeft duidelijk uiting aan zijn enthousiasme. Hij is blij om er weer bij te zijn, want de Rennsport Reunion is een feest voor iedereen die hart heeft voor de autosport in het algemeen en het sportwagenmerk uit Stuttgart in het bijzonder.
Voordat we samen in de hospitality van Porsche onder het genot van een glas wijn de indrukken verwerken, heeft Ickx er bijna een kwartier over gedaan om de weg in het rennerskwartier over te steken. Constant stonden er mensen om hem heen die zijn handtekening wilden op modelauto’s, t-shirts, foto’s en in boeken, mensen die met hem op de foto wilden, mensen die hem aanspraken. De zesvoudig Le Mans-winnaar nam er rustig de tijd voor. Hij was een van de vele beroemde coureurs, in totaal meer dan 50, die tijdens het vierdaagse evenement in Californië aanwezig waren. Tot de andere oud-Le Mans-winnaars die er zijn, behoren Derek Bell, Gijs van Lennep, Vern Schuppan, Timo Bernhard, Gérard Larrousse en Marc Lieb. Maar ook CanAm-helden als George Follmer en Jackie Oliver, John Fitzpatrick, die eerst als rijder en later ook als teambaas successen vierde, Thierry Boutsen, die met de Groep C-Porsches racete, Indycar-rijders Arie Luyendijk en Danny Sullivan… Acteurs Patrick Dempsey en Jerry Seinfeld, beiden bekende Porsche-verzamelaars, zijn er ook. Een illuster gezelschap.
Meer twintig jaar
De eerste Rennsport Reunion werd in 2001 gehouden op het circuit van Lime Rock, noordelijk van New York. Het was een initiatief van oud-coureur Brian Redman om een aantal van zijn vroegere collega’s bijeen te brengen en tijdens dat weekeinde ook wat races met historische auto’s te laten verrijden. Het kleine circuit in een park barstte uit zijn voegen: de opkomst was vele malen groter dan verwacht. De volgende twee edities, in 2005 en 2008, vonden in Daytona plaats, maar sinds 2011 werden er nu in totaal vier afleveringen op Laguna Seca gehouden, wat in feite een ideale locatie is. Niet alleen is de sfeer er in de heuvels een stuk prettiger dan op de gigantische oval van Daytona, ook is de Porsche-dichtheid in Californië bijzonder groot.
Het recept is nog steeds identiek: races met historische en wat modernere Porsches, ingedeeld naar leeftijd en motorvermogen in verschillende klassen, handtekening- en interviewsessies met coureurs, wat muzikale optredens (ditmaal waren de Doobie Brothers als hoofdact geboekt), verkoopstands van accessoires, onderdelen en automobilia en voor de rest Porsches, heel veel Porsches. Naar verluidt in totaal meer dan vijfduizend Porsches die over de weg naar het circuit kwamen en daar veelal werden ingedeeld naar type op speciale parkeerplaatsen. 356’s, 911’s, 914’s, maar ook auto’s als de Panamera, de Cayenne en Macan en zelfs een verdwaalde Taycan.
1200 pk en tractoren
De krachtigste auto’s tijdens de Porsche Rennsport Reunion zijn waarschijnlijk de indrukwekkende 917-30’s uit de Can-Am-serie, die begin jaren zeventig met hun turbomotoren al goed waren voor zo’n 1.200 pk en zodanig domineerden, dat ze al snel via het reglement verboden werden. Aan de andere kant van het spectrum vinden we een voertuig met 1 pk: de Porsche Junior, de kleinste variant van de Porsche-tractoren, die het merk eind jaren vijftig op de markt bracht en die inmiddels gezochte verzamelaarsobjecten zijn. Tijdens de vorige Rennsport Reunion, in 2018, was er voor het eerst ook een race met Porsche-tractoren, die een halve ronde op het circuit aflegden. Ook gelauwerde fabriekscoureurs stapten op de landbouwvoertuigen en het werd een enorm succes, want ook met maar een handvol pk’s kun je plezier beleven. De tractorrace wordt uiteraard ditmaal weer gehouden, compleet met Le Mans-start. “Dit ziet er wel redelijk veilig uit”, zegt Jacky Ickx, als de rijders over de baan naar hun tractoren sprinten. Daarna gaat het alsnog bijna mis, als een paar rijders elkaar bijna tegen de pitmuur aan drukken, want coureurs blijven coureurs, ongeacht waarmee ze rijden.
Porsche zelf heeft de nodige topstukken uit het museum meegebracht, maar ook andere bedrijven, musea en privé-verzamelaars hebben vele auto’s naar Californië gebracht of laten brengen. “Er zijn echt bijzondere auto’s bij, sommige heb ik zelf ook niet meer gezien sinds de jaren dat ze actief raceten”, zegt Serge Vanbockryck. De Hasselse auteur geldt als de absolute expert op het gebied van de Groep C-Porsches 956 en 962, waarover hij al twee monumentale uitgaven in meerdere banden schreef. Recent verscheen van zijn hand een boek over de TWR-Porsche WSC95, die zijn carrière begon als Jaguar, maar als Porsche in 1996 en 1997 tweemaal op rij de 24 Uur van Le Mans won. Die Porsche is er op Laguna Seca niet bij, maar gezien de enorme hoeveelheid historisch relevante Porsches die er wél zijn, zullen slechts weinigen het open prototype missen. Er zijn genoeg andere auto’s om van te genieten.
Only in America?
Ondanks de forse toegangsprijzen (dagkaarten kosten in het weekeinde gemiddeld zo’n 150 Euro) is het evenement op zowel de zaterdag als de zondag uitverkocht. Ook op donderdag en vrijdag was er al een menigte waarmee veel andere evenementen in het weekeinde heel blij mee zouden zijn… “Het publiek kiest door te komen of niet te komen, en het is duidelijk waar de voorkeur ligt”, zegt Jacky Ickx. “In de hele omtrek is geen hotelkamer meer te krijgen. Dat deze opzet van het evenement succesvol is, blijkt dus wel. Sommige mensen zeggen wel dat het jammer is dat zoiets niet in Europa plaatsvindt, maar ik heb de indruk dat Amerikanen veel liever hun auto’s laten zien en er ook mee rijden dan veel Europeanen. Ze delen graag de passie, en dat is nu juist het mooie!”
