Van 2007 tot 2011 kampten Audi en Peugeot met hun door dieselmotoren aangedreven bolides om de overwinning. Begin 2012 trok de Franse constructeur echter onverwachts de stekker uit het programma met de Peugeot 908, maar Audi moest niet lang wachten op een nieuwe concurrent. Toyota maakte zijn opwachting in 2012 en de Porsche 919 debuteerde twee jaar later. Vanaf 2012 werd er met hybride technologie geracet en zagen we de meest geavanceerde prototypes ooit in Le Mans. Toyota en Porsche opteerden voor een benzinemotor en Audi bleef trouw aan de diesel.
Tussen 2010 en 2014 was het Audi die achtereenvolgens met de R15, de R18 en de R18 e-tron quattro won. Het werd echter steeds moeilijker om met Toyota en Porsche te concurreren. Na 2016 stopte de Duitse constructeur met zijn LMP-programma na in totaal dertien overwinningen bij de Franse uithoudingsklassieker. Voor Porsche was het al bij de tweede deelname met de 919 Hybrid raak. Earl Bamber, Nico Hülkenberg en Nick Tandy wonnen verrassend.
Toyota kende vaak pech en vooral de finish in 2016 staat voor altijd in het Le Mans-geheugen gegrift. Met nog slechts enkele minuten op de klok viel de wagen van Anthony Davidson, Sébastien Buemi en Kazuki Nakajima stil aan start/finish. Zo won Porsche alsnog. Vanaf 2018 was het echter de beurt aan Toyota Gazoo Racing. In zijn jacht op de triple-crown zegevierde Fernando Alonso zowel in 2018 als 2019, en dit telkens in gezelschap van Buemi en Nakajima. Ook de volgende drie edities gingen naar de Japanse constructeur, waaronder de laatste twee met de GR010 Hybrid uit de Hypercar-klasse. Stoffel Vandoorne was in 2019 de tot nu toe laatste Belg die op het algemene podium stond. De Kortrijkzaan werd toen met een BR Engineering BR1 derde op zes ronden van de winnende Toyota.
Klasseoverwinningen voor Bertrand Baguette, de broers Vanthoor, Maxime Martin en Team WRT
In 2011 was er het Belgische Marc VDS Racing Team met een Lola Aston Martin. Vanina Ickx, Bas Leinders en Maxime Martin bereikten met de mooie bolide de zevende positie. Twee jaar later boekte Bertrand Baguette aan de zijde van Martin Plowman en Ricardo Gonzalez met een Morgan LMP2 van OAK Racing een klassezege in LMP2 en ze werden zevende algemeen. Wolfgang Reip reed in 2014 met een opmerkelijke wagen, de Nissan ZEOD RC die uitkwam in de klasse ‘Garage 56’, maar de auto verdween al snel uit de race.
Dries Vanthoor maakte in 2017 onmiddellijk indruk bij zijn eerste deelname. De toen slechts negentienjarige Limburger won met een Ferrari 488 GTE van JMW Motorsport LM GTE Am. Een jaar later was het aan zijn broer Laurens om te schitteren in LM GTE Pro. Laurens Vanthoor won toen met Michael Christensen en Kévin Estre met een roze 911 van het Porsche GT Team, die verwees naar de ‘Pink Pig’ 917 uit de jaren ‘70.
In 2020, een editie die door de Corona-pandemie voor lege tribunes werd gereden, won de Aston Martin Vantage van Maxime Martin, Alex Lynn en Harry Tincknell de LM GTE Pro-klasse.
Het debuut van Team WRT in de 24 Uur van Le Mans was onwaarschijnlijk. Het Belgische team van Vincent Vosse en Yves Weerts leek in 2021 op weg naar een dubbel in LMP2 tot de leidende wagen van Delétraz, Kubica en Ye in de laatste ronde stilviel. De klassewinst ging zo naar hun teamgenoten Frijns-Habsburg-Milesi. Stoffel Vandoorne werd achter hen tweede met een Oreca van JOTA. Nigel Bailly was dat jaar een opmerkelijke Belgische deelnemer. Bailly is verlamd en nam samen met de eveneens verlamde Takuma Aoki en Matthieu Lahaye deel met een Oreca in de klasse voor innovatieve wagens. Het team deed het voortreffelijk en finishte als 32ste.
Jean Glorieux debuteerde vorig jaar samen met DKR Engineering in LMP2 en ze deden dit niet onopgemerkt. Glorieux mocht samen met Laurents Hörr en Alexandre Cougnaud als derde op het podium in LMP2 Pro-Am.
