Lowie De Meyer maakte kennis met de slalomcompetitie in 2015, en keek daarna nooit meer om. Al een vijftal jaren brengt hij een mooie DAF 66 naar de slalomwedstrijden. Lowie ontdekte in het slalomwereldje de zaken die voor hem centraal staan in de competitie: collegialiteit, plezier en ontspanning.
(naar persbericht/foto: © vas.be)
“Dit was mijn eerste keer in Kinrooi. Voor verre verplaatsingen, zoals nu, komen we meestal een dagje op voorhand. Zo kunnen we ons rustig installeren en zijn we meer op ons gemak voor de wedstrijd. Op de racedag zelf brengen we de inschrijvingen in orde en eventueel nog de technische controle. Dat doe ik samen met mijn schoonvader Jack van Sluijs, die dit jaar met de Golf 1 zestienklepper de uitdagingen aangaat.”
De pannenkoeken-traditie
“Mijn slalomavontuur begon 10 jaar geleden, met de slalom van Kuurne in 2015. Het was mijn broer Pablo De Meyer die me de discipline leerde ontdekken. Ik mocht rijden in zijn Opel Kadett C Coupé. Sindsdien ben ik verknocht aan de slalom. In 2019 kocht ik een Daf 66. Het was even wennen om met de Variomatic te rijden, want schakelen moet ik niet meer doen. Het is gas geven en gaan. Mensen vragen mij dikwijls ‘Is dat zo’n autootje dat even rap vooruit als achteruit kan?’. Wel, dat klopt dus ook. Een Variomatic is een traploze automaat, ook bekend als een CVT of Continu Variabele Transmissie, met twee konische poelies en twee aandrijfriemen. Die brengen de motor automatisch in een optimaal toerental houdt die aan door de overbrengingsverhouding continu aan te passen. De motor is een 1389 cc met een maximum toerental van 6700 toeren. De topsnelheid is 180 km/u, maar die snelheid hebben we in de slalom niet nodig. Wat je wel nodig hebt is stuurmanskunst. Je moet één zijn met je wagen, een constant tempo aanhouden en alle poorten correct nemen. Daarbij krijg ik de hulp van mijn vriendin en co-pilote Feline van Sluijs. Na elke reeks bekom ik van de adrenaline en dat doen we elke slalom met het eten van…pannenkoeken. Het is ondertussen een gekende traditie geworden bij sommigen op de slalom!“
Kinrooi
“Om 11u00 startte de eerste wagen en maakte ik me klaar. Mijn eerste reeks ging zeer goed. Ik had een zeer vlot tempo, maar was nog altijd alert voor wat ging komen. Ik had zeker geen reden tot klagen in die eerste manche, met een 15de tijd, gereden zonder fouten. In de tweede reeks nam ik meer risico. Feline definieerde het als ‘een ongeleid projectiel’. Ik ging dan wel vier seconden sneller dan in de eerste reeks, maar pakte een paaltje mee en kreeg vijf seconden straftijd. Dat betekende wel dat ik in de derde reeks er voor kon gaan, maar moest zorgen dat ik niets raakte. Tegen de derde reeks begin je het parcours wat te kennen en weet je veel beter waar je voorzichtig moet zijn, vroeger op het gas kan, of eerder moet remmen. Het resultaat was uitstekend: drie seconden sneller en zonder iets te raken. Kinrooi was mijn laatste slalom van het seizoen en dat sluit ik in schoonheid af, als derde in de klasse en als 17de algemeen. Het was een mooi seizoen, dat ik samen mocht beleven met familie en vrienden.”
