Lorenzo Donniacuo en Lorens Lecertua kleurden mee de 77ste editie van de 24 Uur van Spa. Samen met hun teamgenoten, de Amerikaan Wyatt Brichacek en de Oekraïner Ivan Klymenko, bezorgden ze Saintéloc Racing een knappe tweede plaats in Silver. Met een achttiende positie algemeen was hun wagen ook de beste geplaatste Audi R8. We zagen beide rijders na de finish en ze vertelden hun verhaal van een emotionele race, die een nagelbijtend slot kreeg.
“Ongelofelijk, dat lijkt me echt het woord om dit weekend te beschrijven.” begint een nog zwetende Lorenzo Donniacuo het gesprek. “Ik was verbaasd dat ik het ritme van de snelste wagens kon volgen en dat we ons voor de zege in Silver konden mengen. Het gaf een fantastisch gevoel om mijn stints samen met al die professionele rijders met een enorme ervaring af te werken en ik zat echt niet ver van hun tijden. Ik zette zelfs de snelste rondetijd van alle rijders uit Silver op de tabellen. Echt gek! Zo’n chrono hangt uiteraard af van de omstandigheden zoals het prestatievenster van de banden, de temperatuur en de interventies van de safety car.”
We zagen ook je inhaalbeweging op zaterdagavond waarbij je tegelijk René Rast en Matt Campbell voorbij ging. Heb je daar veel reactie op gekregen?
“Absoluut, ik kreeg enorm veel berichten van al mijn kameraden. Ik zag dat Rast en Campbell in gevecht waren en ze verloren daardoor tijd bij het aansnijden van de Raidillon. Ik kon de bocht perfect nemen en bovenaan had ik een veel hogere topsnelheid dan zij en ik waagde het erop. Het zijn echt schitterende beelden!”
De #26 Saintéloc Audi was gedurende de hele wedstrijd in strijd om de leiding in Silver. Op enkele uren van het einde liep de wagen in op de leidende Walkenhorst Aston Martin. Bij een pitstop werd echter tijd verloren.
“Ik weet dat er bij een van de laatste pitstops een probleem was met het rechterachterwiel, maar ik weet nog niet precies wat er mis was.” aldus Lorenzo. “De laatste Full Course Yellow viel ook perfect voor de Aston Martin en vanaf dat moment lag de wedstrijd in zijn plooi. Daarna was ons doel om de finish te bereiken en de tweede plaats veilig te stellen. Het is gelukt, maar niet met vier intacte wielen.”
Kan je die eindfase even beschrijven?
“Het was een heel moeilijk slot en er waren meerdere wagens met lekke banden, ook onze Audi. Er lagen veel stukjes rubber op de baan en dat veroorzaakte graining op onze banden. Al die kleine rubberdeeltjes bleven op de band kleven met vibraties tot gevolg. Ik kreeg op drie à vier ronden van de finish een leegloper en het werd in de laatste twee ronden echt heel lastig. Ik moest traag rijden en probeerde zo goed mogelijk van de ideale lijn te blijven. Onze ingenieur hield me al die tijd op de hoogte van de situatie en welke wagens er op komst waren. In de laatste ronde explodeerde de band aan de Pif-Paf en ik kon nog op de velg de finish bereiken.”
Lorens Lecertua: “Lorenzo mag fier zijn!”
“Het was een intense en moeilijke wedstrijd. Ik mocht de start nemen en ik kon wel wat plaatsen winnen. Het was heel belangrijk om deze beginfase zonder problemen te overleven en de wagen in een goede conditie aan mijn teamgenoot door te geven.”
“Ook de nacht zijn we goed doorgekomen. We hebben enkele kleine problemen gehad bij de pitstops waardoor we wel wat tijd verloren, maar dat zijn zaken die in uithoudingswedstrijden kunnen voorvallen.”
“Het is heel speciaal om dit in gezelschap van Lorenzo mee te maken. Lorenzo heeft mij de basisprincipes van het karten bijgebracht toen ik jong was, en hij blijft daarom voor altijd een speciaal iemand voor mij. Dit maakte het een unieke wedstrijd. Lorenzo heeft zelf een heel mooie prestatie neergezet, waarop hij fier mag zijn!”
